Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Βιταμίνη Β3 – ΡΡ - Νιασίνη – Νικοτινικο οξύ – Νικοτιναμιδιο


Γνωστότερη ως βιταμίνη ΡΡ και με τις ονομασίες νιασίνη, νικοτινικό οξύ ή νικοτιναμίδιο Υδατοδιαλυτή και μέλος του συμπλέγματος Β. Απαραίτητη για την υγεία του δέρματος και του πεπτικού συστήματος. Αυξάνει την ενέργεια αξιοποιώντας κατάλληλα τις τροφές Το αμίδιο του νικοτινικού οξέος (νικοτιναμίδιο) εμφανίζει παρόμοια δράση βιταμίνης. 

Το όνομα «νιασίνη» επιλέχθηκε, προκειμένου να αποφευχθεί η συνειρμική διασύνδεση της βιταμίνης με το κάπνισμα, που οφειλόταν στη χρήση του όρου «νικοτινικό οξύ». Aποτελεί δομικό συστατικό του νικοτιναμιδο-αδενινο-δινουκλεοτιδίου (NAD+/NADH), που αποτελεί συνένζυμο στις οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις της αναπνευστικής αλυσίδας των μιτοχονδρίων (οξειδωτική φωσφορυλίωση). Αποτελεί, επίσης, δομικό συστατικό του φωσφορικού νικοτιναμιδο-αδενινο-δινουκλεοτιδίου (NADP/NADPH2), όπου παίζει σημαντικο ρόλο, ως συνένζυμο μεταφοράς υδρογόνου.  

Το νικοτινικό οξύ μπορεί να συντεθεί στο συκώτι από το αμινοξύ τρυπτοφάνη. Ωστόσο το παραγόμενο με αυτή την οδό νικοτινικό οξύ ποσοτικά δεν επαρκεί. 60 mg τρυπτοφάνης απαιτούνται για τη σύνθεση 1 mg νιασίνης. Για το λόγο αυτό, το νικοτινικό οξύ έχει το χαρακτήρα βιταμίνης, είναι δηλαδή απαραίτητη η πρόσληψή του με τη διατροφή. Η έλλειψή της προκαλεί την ασθένεια πελλάγρα εξ’ ου και η ονομασία της ΡΡ(pellagra preventive= πρόληψη πελλάγρας). Η ασθένεια αυτή εκδηλώνεται με δερματίτιδες και φυσαλίδες στο σώμα, διάρροιες,ναυτίες,εμετούς και σε βαριές περιπτώσεις οδηγεί στο θάνατο. Αναπτύσσεται κυρίως σε περιοχές όπου η διατροφή είναι φτωχή και μονότονη όπως σε πολλές περιοχές της Αφρικής. Θεραπεύεται πολύ εύκολα με παροχή 500 mg  Ένα ενήλικο άτομο χρειάζεται 20 mg βιταμίνης Β3 την ημέρα. Η Β3 βρίσκεται άφθονη στις τροφές ζωικής προέλευσης, λίγο στις φυτικές και απουσιάζει από ορισμένες, όπως οι πατάτες, το λάδι, τα άλευρα αραβοσίτου και σίκαλης. 

Μια ισορροπημένη διατροφή περιέχει, συνήθως, το ποσό αυτό της βιταμίνης και δεν απαιτείται εξωγενής χορήγησή της. Διαιτητική έλλειψη της βιταμίνης μπορεί να παρατηρηθεί σε περιπτώσεις υποσιτισμού και αλκοολισμού. Στην κύηση αυξάνουν οι ανάγκες σε νιασίνη. Εξάλλου, ουσίες που περιέχονται στο καλαμπόκι μπορούν να αναστείλουν την ενδογενή οδό σύνθεσης και να προκαλέσουν συμπτωματολογία στέρησης, σε άτομα που το καλαμπόκι αποτελεί τη βάση για τη διατροφή τους.


ΧΡΗΣΕΙΣ
Το παντοθενικό οξύ έχει χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλές καταστάσεις, όπως:
 
·
 Ακμή,
·
 αλωπεκία,
·
 αλλεργίες,
·
 άσθμα,
·
 γκρίζα μαλλιά,
·
 πιτυρίδα,
·
 μείωση της χοληστερόλης,
·
 βελτίωση της αθλητικής απόδοσης,
·
 οστεοαρθρίτιδα,
·
 ρευματοειδής αρθρίτιδα,
·
 κατάθλιψη,
·
 σκλήρυνση κατά πλάκας,
·
 άγχος,
·
 έρπης ζωστήρ,
·
 γήρανση,
·
 νόσος Parkinson.

Περιορισμένης έκτασης έρευνες έχουν διεξαχθεί όσον αφορά στην επίδραση του παντοθενικού οξέος στην αρθρίτιδα, τη μείωση της χοληστερόλης και την αθλητική απόδοση, όμως θεωρείται ότι δεν επαρκούν για να τεκμηριωθεί η χρησιμότητα της ουσίας σε αυτές τις παθήσεις. Ανεπιθύμητες ενέργειες δεν έχουν αναφερθεί σε ανθρώπους.

Με λιγα λογια:

Χρησιμότητα: Παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην οξυγόνωση των ιστών και είναι απαραίτητη για το μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των λιπών και των υδατανθράκων.

Πηγές: Κρέας, αβγά, πουλερικά, ψάρια, όσπρια. Στα δημητριακά βρίσκεται σε μη βιοδιαθέσιμη μορφή.

Ημερήσια ανάγκη: 5 - 20 mg.

Συμπτώματα έλλειψης: Κοκκίνισμα δέρματος, διάρροιες, νευρικές ανωμαλίες, ανορεξία.

Συνέπειες υπερβιταμίνωσης: Αύξηση κατανάλωσης γλυκογόνου, μείωση λιπιδίων του ορού του αίματος, μείωση κινητοποίησης λιπαρών οξέων, αύξηση θερμοκρασίας, εφίδρωση, υπερβολική διούρηση.

Συμπληρωματική λήψη: Δεν συνιστάται. Η ποσότητα που χρειαζόμαστε προσλαμβάνεται μέσα από τη συνήθη διατροφή μας.

Τοξικότητα: Θεωρείται ελάχιστα τοξική. Σε μεγάλες δόσεις προκαλεί προβλήματα στο συκώτι και στις τρανσαμινάσες, κνησμό, κεφαλαλγίες, υπεργλυκαιμία και πεπτικό έλκος. Η μέγιστη ημερήσια λήψη της δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20 mg.

Συμβουλή: Μην παίρνετε συμπληρώματα Β3 εάν πάσχετε από σακχαρώδη διαβήτη, γλαύκωμα, πεπτικό

Η απορρόφηση του παντοθενικού οξέος πραγματοποιείται στο λεπτό έντερο. Το παντοθενικό οξύ βρίσκεται σε όλους τους ιστούς με την μορφή του συνένζυμου Α αλλά σε μεγαλύτερα ποσοστά στο ήπαρ, τα επινεφρίδια, την καρδιά και τα νεφρά. Περίπου το 70% αποβάλλεται από τα ούρα και το 30% από τα κόπρανα.

Η βιοδιαθεσιμότητα του παντοθενικού οξέος μπορεί να ελαττωθεί από ορισμένα φάρμακα, όπως και από την υψηλή πρόσληψη λίπους. Αντίθετα, μπορεί να αυξηθεί από δίαιτα πλούσια σε πρωτεΐνες.




Βιτ. B3
Πηγές
Αυγά, γάλα, συκώτι, μοσχάρι, κοτόπουλο, όσπρια
Που βοηθά
Μεταβολισμός υδατανθράκων, καλή λειτουργία των νεύρων
Ανεπάρκεια: τι προκαλεί
Πελλάγρα, επιγαστρικές και νευρικές διαταραχές, στοματίτιδα, γλωσσίτιδα
Τοξικότητα από Υπέρμετρες δόσεις
Μεταβολικές διαταραχές, Τοξική σε μεγάλες δόσεις


ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Βιταμίνη Β2 – Ριβοφλαβίνη


Η βιταμίνη Β2 λειτουργεί σαν τμήμα των διαφόρων ενζυμικών συστημάτων που ασχολούνται με την οξείδωση των αμινοξέων και των υδατανθράκων. Αναγνωρίστηκε σαν βιταμίνη το 1933 και η δομή της αποσαφηνίσθηκε το 1936. Η ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2) ανήκει στις υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Είναι μια κίτρινη χρωστική ουσία. Η ριβοφλαβίνη συμμετέχει στη σύνθεση του φλαβινο-αδενινο-δινουκλεοτιδίου (FAD) και του φλαβινο-μονονουκλεοτιδίου (FMN).

Τα FAD και FMN αποτελούν προσθετικές ομάδες πρωτεϊνών, που ονομάζονται φλαβοπρωτεΐνες. Οι φλαβοπρωτεΐνες αποτελούν συστατικά της αναπνευστικής αλυσίδας των μιτοχονδρίων και συμμετέχουν στον καταρράκτη των αντιδράσεων της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης, του σημαντικότερου, δηλαδή, μηχανισμού παραγωγής ενέργειας στο κύτταρο. Πολλές άλλες φλαβοπρωτεΐνες έχουν αναγνωριστεί, όπως για παράδειγμα, οι φλαβοπρωτεΐνες της οξείδωσης των λιπαρών οξέων.

 Η βιταμίνη Β2 είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία του μυϊκού και του νευρικού μας συστήματος. Συμβάλλει σημαντικά στη γρήγορη ανάπτυξη των παιδιών, ενώ επίσης σπουδαίος είναι ο ρόλος της στη μετατροπή των τροφών σε ενέργεια. Επίσης βοηθά τον παιδικό οργανισμό να αξιοποιήσει τα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, όπως είναι οι πρωτεΐνες ή οι υδατάνθρακες. Η ανεπάρκεια ριβοφλαβίνης έχει συνδεθεί με προσβολή των βλεννογόνων. Χαρακτηριστική είναι η ερυθρότητα του βλεννογόνου της γλώσσας, οι ραγάδες στις γωνίες του στόματος και η χειλίτιδα από έλλειψη ριβοφλαβίνης.

Παρατηρούνται επίσης συμπτώματα δερματίτιδας και ενδέχεται να αναπτυχθεί αναιμία. Η υπερβολική χορήγηση ριβοφλαβίνης δεν προκαλεί τοξικότητα. Επειδή είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη, η πλεονάζουσα ποσότητα αποβάλλεται με τα ούρα Η βιταμίνη αυτή είναι πολύ διαδεδομένη τόσο στις ζωικές όσο και στις φυτικές τροφές. Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Β2 είναι κυρίως το γάλα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το κρέας, τα αυγά και τα πράσινα λαχανικά. Είναι βιταμίνη ευαίσθητη στο φως και στον ήλιο και καταστρέφεται εύκολα. Γι’ αυτό τροφές ευαίσθητες, όπως το γάλα, δεν πρέπει να διατηρούνται εκτεθειμένες στον ήλιο. Χρησιμοποιείται επίσης και ως πρόσθετο τροφίμων, το E101.
 
Τη μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης B2 στα 100γρ. περιέχουν:
Αρνίσιο συκώτι
3,30mg
Χοιρινό συκώτι
3,20mg
Μοσχαρίσιο συκώτι
2,90mg
Συκωτάκια πουλιών
2,50mg
Μαγιά μπίρας
2,00mg
Βασιλικός πολτός
1,90mg
Τυρί, γάλα
0,46mg


Με λίγα λόγια:


Λειτουργία: Χωρίς Β2 δεν γίνεται μεταβολισμός των υδρογονανθράκων, των λιπών και των λευκωμάτων. Οι επιστήμονες υποθέτουν πώς συμβάλει σημαντικά και στην όραση.

Αναγκαία ποσότητα ημερησίως: Οι γυναίκες πρέπει να παίρνουν 1,5mg ημερισίως, ενώ οι άντρες 1,7mg.

Συμπτώματα έλλειψης: Σε σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζονται δερματικοί ερεθισμοί, εύθραυστα νύχια, θόλωση του κερατοειδούς χιτώνα, σταμάτημα της ανάπτυξης και αναιμία.

Κίνδυνοι υπερδοσολογίας: Δεν υπάρχουν συμπτώματα δηλητηρίασης από βιταμίνη Β2. Το μόνο που θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι μεγάλες δόσεις είναι μια αίσθηση καψίματος και κνησμού στο δέρμα.

Αντοχή: Η Β2 καταστρέφεται από το φώς και την υψηλή θερμοκρασία. Πρέπει να υπολογίζετε ότι κατά τη διαδικασία του ψησίματος χάνεται περίπου το μισό της βιταμίνης.

Σημαντικό: Το γάλα και ο ορός γάλακτος σε σκόνη περιέχουν ασυνήθιστα μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Β2. Όσα προϊόντα, λοιπόν, παρασκευάζονται μ'αυτά, αποτελούν εγγύηση για μεγάλη περιεκτικότητα βιταμίνης Β2.

Συμβουλή: Οι περισσότερες δίαιτες οδηγούν σε μειωμένη λήψη βιταμίνης Β2, γι'αυτό πρέπει να παίρνονται πρόσθετα.



Βιτ. Β2 ή ριβοφλαβίνη
Πηγές
Γάλα, συκώτι, αυγά, όσπρια, δημητριακά
Που βοηθά
Μεταβολισμός υδατανθράκων, καλή λειτουργία των νεύρων
Ανεπάρκεια: τι προκαλεί
Επιπεφυκίτιδες, Δερματικές παθήσεις, Αδυναμία
Τοξικότητα από Υπέρμετρες δόσεις
Δεν έχει παρατηρηθεί


ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Βιταμίνη Β1 – Θειαμίνη



Η θειαμίνη, (βιταμίνη Β1, ανευρίνη) ανήκει στις υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Αναγνωρίστηκε σαν βιταμίνη το 1912 και η δομή της αποσαφηνίστηκε το 1936. Βρίσκεται σε αφθονία στους σπόρους των δημητριακών και στη μαγιά της μπύρας. Η ημερήσια απαίτηση του οργανισμού είναι 1,5 mg . Προσάγεται με την τροφή και απορροφάται στο έντερο κάτω από φυσιολογικές συνθήκες ελεύθερα και απεριόριστα.  

Tο σύνηθες διαιτολόγιο καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες. Σε παρατεταμένη όμως και εκλεκτική στέρηση ουσιών πλούσιων σε βιταμίνη B1 μπορεί να προκύψει σοβαρή ένδεια, που στην ολοκληρωμένη της μορφή χαρακτηρίζεται από μυική αδυναμία, παραισθησία, πάρεση και παράλυση γνωστή ως beri-beri. Γενικά ποικίλου βαθμού ένδεια σε βιταμίνη B1 μπορεί να παρατηρηθεί σε καταστάσεις ασιτίας, σύνδρομα δυσαπορρόφησης, παρατεταμένες διάρροιες, ηπατικά νοσήματα (αλκοολισμός, κίρρωση), παρεντερική διατροφή, αιμοκάθαρση και περιτοναϊκή κάθαρση. Aυξημένες επίσης ανάγκες μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε υπερθυρεοειδισμό, βαριά χειρωνακτική εργασία, κ.ά. H βιταμίνη B1 δεν είναι τοξική και μέχρι σήμερα δεν έχει αναφερθεί υπερβιταμίνωση B1.  Aπεκκρίνεται από τους νεφρούς με τη μορφή διαφόρων μεταβολιτών.

Η θειαμίνη  συμμετέχει στις αντιδράσεις οξειδωτικής αποκαρβοξυλίωσης των α-κετοξέων κατά τον καταβολισμό των υδατανθράκων. Μερικές από τις αντιδράσεις, όπου συμμετέχει η θειαμίνη είναι οι ακόλουθες :
  1. Η αντίδραση αποκαρβοξυλίωσης του 2-οξογλουταρικού οξέος, κατά τον κύκλο του Krebs.
  2. Η αντίδραση αποκαρβοξυλίωσης του πυροσταφυλικού οξέος σε ακέτυλο-CoA, στo τέλος της γλυκολυτικής οδού.
  3. Η αντίδραση αποκαρβοξυλίωσης του πυροσταφυλικού οξέος σε ακεταλδεΰδη, στα πλαίσια της αλκοολικής ζύμωσης.
  4. Αποτελεί συνένζυμο της τρανσκετολάσης, ενός ενζύμου που συμμετέχει στον κύκλο των φωσφορικών πεντοζών.
Είναι, επομένως, απαραίτητη για την παραγωγή ενέργειας στους μυς, την καρδιά και το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή σε ιστούς που μεταβολίζουν πολύ πυροσταφυλικό και γαλακτικό οξύ.

Τη μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης B1 στα 100γρ. περιέχουν:
Μαγιά μπίρας
4,50mg
Ηλιόσποροι
1,90mg
Κορνφλέικς
1,80mg
Κουκουνάρι
1,30mg
Χοιρινό φιλέτο
1,10mg
Σουσάμι
1,00mg
Φουντούκια
0,46mg


Με λίγα λόγια: 

Λειτουργία: Η βιταμίνη Β1 χρησιμεύει ως καταλύτης σε αντιδράσεις που αξιοποιούν τους υδατάνθρακες και ενισχύει τη μετάδοση των εντολών των νεύρων στους μυώνες.

Αναγκαία ποσότητα ημερισίως: 1,4mg την ημέρα είναι αρκετά. Η ποσότητα αυτή, πάντως, δεν είναι αρκετή για όσους καταναλώνουν πολλούς υδατάνθρακες.

Συμπτώματα έλλειψης: Ενοχλήσεις στην πέψη, ανορεξία, κόπωση και αδυναμία στη μνήμη. Σε πολύ άσχημες περιπτώσεις (λιμός), η έλλειψη της βιταμίνης Β1 προκαλεί τη νόσο Μπέρι-Μπέρι (πολυνευρίτιδα).

Κίνδυνοι υπερδοσολογίας: Κίνδυνοι από υπερβολική λήψη δεν είναι γνωστοί.
Αντοχή: Και η βιταμίνη Β1 είναι ευαίσθητη στο πολύ βράσιμο, το οξυγόνο και την υπεριώδη ακτινοβολία. Στο ψήσιμο χάνεται σχεδόν η μισή της ποσότητα.

Σημαντικό: Όσοι καταναλώνουν προϊόντα από άσπρο αλεύρι, αποφλοιωμένο ρύζι και ιδίως όταν κάνουν κατάχρηση οινοπνευματωδών χρειάζονται επιπρόσθετη βιταμίνη Β1.

Συμβουλή: Όποιος τρώει πολλά γλυκά και δεν θέλει να τα στερηθεί, πρέπει να παίρνει οπωσδήποτε συμπλήρωμα βιταμίνης Β1.

Βιτ. Β1 ή θειαμίνη
Πηγές
Γάλα, αυγά, συκώτι, όσπρια, μαύρο ψωμί, δημητριακά
Που βοηθά
Μεταβολισμός Υδατανθράκων, βοηθάει στην καλή λειτουργία των νεύρων
Ανεπάρκεια: τι προκαλεί
Διαταραχή μεταβολισμού υδατανθράκων, μπέρι - μπέρι, ανορεξία, δυσκοιλιότητα, αδυναμία
Τοξικότητα από Υπέρμετρες δόσεις
Δεν έχει παρατηρηθεί


ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Υδατοδιαλυτές βιταμίνες


Οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες περιλαμβάνουν τη βιταμίνη C και την ομάδα των βιταμινών Β (Β1, Β2, Β6, Β12, νιασίνη, φυλλικό οξύ, παντοθενικό οξύ και βιοτίνη). Είναι απλά μόρια που περιέχουν υδρογόνο, οξυγόνο και άνθρακα ενώ μερικά θείο, άζωτο και κοβάλτιο. Ο βαθμός διάλυσης τους στο νερό είναι διαφορετικός και αυτή η ιδιότητα επηρεάζει την απορρόφηση τους από το έντερο και στη συνέχεια την απέκκριση τους και την αποθήκευση τους στους ιστούς του οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι διαλύονται στο νερό και στα υγρά του σώματος. Πήραν το όνομά τους από τις ετικέτες των δοκιμαστικών σωλήνων όπου πρωτοανακαλύφθηκαν. Έπειτα, ανακαλύφθηκε ότι ο δοκιμαστικός σωλήνας που περιείχε τις βιταμίνες Β περιείχε περισσότερες από μία βιταμίνες, οι οποίες ονομάστηκαν B 1, B 2 κτλ. 

Όσες από τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες, δε χρησιμοποιούνται αποβάλλονται από τον οργανισμό μας. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να παίρνουμε τόση ποσότητα υδατοδιαλυτών βιταμινών την ημέρα όση τουλάχιστον χρειαζόμαστε, γιατί οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες, σε αντίθεση με τις λιποδιαλυτές, δεν αποθηκεύονται στον οργανισμό.   

Στην ελεύθερη μορφή τους οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες είναι ανενεργές και ενεργοποιούνται όταν συνδεθούν ενζυμικά. Αφού σχηματιστεί ένα ενεργό συνένζυμο πρέπει να συνδεθεί με το κατάλληλο συστατικό πρωτεΐνης έτσι ώστε να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν οι διάφορες αντιδράσεις.


Πίνακας βιταμινών Β
Βιταμίνη Β1
Θειαμίνη
Βιταμίνη Β2
Ριβοφλαβίνη
Βιταμίνη Β5
Παντοθενικό οξύ
Βιταμίνη Β6
Πυριδοξίνη
Βιταμίνη Β12
Κομπαλαμίνη
Βιταμίνη C
Ασκορβικό οξύ
Βιταμίνη H
Βιοτίνη
Φυλικό οξύ

Νιασίνη



ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ